فوائد فضای سبز
فطرت انسانها گرایش ذاتی به طبیعت دارد. نیاز انسانها از ابتدای خلقت به گیاه و طبیعت نیاز زیستی و حیاتی بوده است. علاوه بر اینکه نیازی روحی محسوب میشود یک نیاز فیزیولوژیکی نیز می باشد. از این جهت که شامل یک نیروی فیزیکی- شیمیایی در مغز است که تمامی تواناییهای عقلی و ادراکی فرد را سازمان داده و هدایت میکند.

گیاهان ضمن نقشی که در انبساط خاطر، آسایش و آرامش ما دارند، به حفظ انرژی و بهبود کیفیت هوا، آب و خاک نیز کمک میکنند. گیاهان، گرما را با تعریق جذب میکنند، سایهای ایجاد میکنند که تابش و بازتابش خورشیدی را کاهش میدهد، میتوانند سرعت باد را کاهش یا افزایش دهند، میتوانند نشست مه و برف را افزایش دهند. اغلب درختان را دستگاههای تهویه طبیعی میخوانند.
پوشش گیاهی آلودگی هوا را به دلیل توانائیش در کاهش ذرات بادآور، به طرز بسیار مؤثر کاهش میدهد. به علاوه ذرات روی سطوح گیاهان عمدتاً برگها به صورت سطحی جذب میشوند. برای ای منظور درختان همیشه سبز توصیه میشوند زیرا در طول سال به یک اندازه مؤثر هستند.
گزارشها نشان میدهد ذرات معلق در هر لیتر هوا در خیابانهای بدون درخت در حدود چهار برابر خیابانهای درخت دار است.
در جهان ما که به طرز فزایندهای مصنوعی میشود ارزش زیبایی گیاهان منظر به طور زیادی بالا میرود. گیاهان تماس با طبیعت را ممکن میسازد و رضایت ما را از محیط بالا میبرند. گیاهان رنگها، شکلها، بافتها و طرحهای متنوعی را در منظر ایجاد میکنند. گیاهان خطوط معماری را ملایم و جزئیات ساختمانی را برجسته میکنند.
همچنین نقاط کانونی ایجاد مینمایند و به فضاها مفهوم میبخشند، یکنواختی را از بین برده و مناطق زیبا و فریبنده ایجاد میکنند. گیاهان میتوانند سایههای خنک، بوهای خوش و محیطی آرام ایجاد کنند.
گیاهان میتوانند مناظر خشک و نامطلوب را به حداقل برسانند. همچنین فصلها را آشکارتر جلوهگر سازند.
اهمیت اکولوژیکی فضای سبز بدان جهت است که اکسیژن مورد نیاز یک فرد میتواند از ۳۰ تا ۴۰ متر مربع فضای سبز بدست آید. به غیر از موارد ذکر شده فضای سبز میتواند در پایداری زنجیره غذایی، حفاظت از ذخائر ژنتیکی، تبدیل اثرات گلخانهای، ترمیم لایه ازن، کاهش آلودگی صوتی، جذب ذرات معلق و پرتوهای مادون قرمز و ماورا بنفش، ممانعت از گسستگی اکوسیستم نقش مهمی را ایفا کند. همچنین فضای سبز از لحاظ اجتماعی، رفاهی، تفریحی و زیباشناسی نیز قابل توجه میباشد.