باتوجه به این که فعل معماری شکل دادن به مکان زندگی انسان است پس مستلزم توجه همزمان به دو عامل شکل و زندگی است و یا به عبارت دیگرمعماری درصدد ساختن ظرف برای مظروف است پس برای ساختن ظرفی خوب باید مظروف آن رابه خوبی شناخت ، همچنین لازمه معماری شناخت زندگی و سازمانبندی و بررسی حالات مکان هادرارتباط بامردمی است که درآن زندگی می کنند. زیبایی پدیده ای است که می توانداثر مستقیم بر روح و روان بشر بگذارد و ارتباطی معنوی با روان آدمی برقرار کند این زیبایی توسط معماری در غالب یکی از کاملترین و در برگیرنده ترین هنرها با پدید آوردن فضایی منحصر تردیدی باقی نمی گذارد که تاثیر انکار ناپذیری بر زندگی و روح انساندارد.درجوامع امروزی رابطه انسان و مکان تعاملی است و حس مکان هر محیط بستگی به نحوه ارتباط انسان با آن محیط دارد که این موضوع موجب شکل گیری نوعی دموکراسی در معماری داخلی گشته به گونه ای که هرکس در حریم خصوصی و شخصی خود بتواند متناسب با امکانات خود فضایی با طرح دلخواه داشته باشد ،